Verhaal

 

DE DREUM

Der was ’s een heel klein dörpken, depe in de Achterhook.
Boschloo was de name.
’t Lag eenzaam in ne grote vlakte met allemaol bos der ummehen. Zo-j van bovven können kieken, dan lag Boschloo ’s aovends as een gleuiend lempken in dee grote donkerte. ’t Laeven ging der röstig zien gang.
Umdat ’t dörpken zo geïsolaerd lag, waren de mensen met alles op mekare an ewezzen. Dat ging van warken tut ‘t verenigingslaeven.
Ach, net as ovveral, was der natuurlijk wal ’s wat, maor dat duren nooit lange. Dan worden dat met mekare uut epraot en ging ’t gewone laeven weer zien gang.
Dat mos immers ok wal, want i’j kwamen mekare altied waer teggen.

An de rand van ’t dorp, in een klein huusken, wonnen Hendrik-eume.
Hendrik-eume was al ne olden man en de mensen uut ’t dorp hadden völle ontzag veur ‘m.
Dat was neet veur niks, want Hendrik-eume was een biezondere man.
Hee zag in ziene dreume soms dinge dee in de toekomst zollen gaon gebeuren. Ok kon e de mensen van rugpiene afhelpen, of heufdpiene. Een soort strieker dus, maor dan wal ene met biezundere dreume.
Ovver één van ziene dreume is no ‘t hele dorp van streek.
Iederene hef ’t derovver en ze wet neet wat ze der disse kaere van denken mot.
Wat hef Hendrik-eume dan edreumd?

Al generaties lang werd ’t verhaal deurverteld dat der ooit, niemand wis waor en wannaer, maor dat der ooit op ne nacht ne biezondere sterre an de hemel zol kommen te staon. En dén sterre had ne langen krommen start. De punte van dén start zol naor de plekke wiezen, waor dénzelfden nacht een heel biezonder kindjen geboren ging worden.
En no, i’j wilt ’t geleuven of neet, maor no hef Hendrik-eume edreumd dat dat kindjen in dissen laatsten maond van ’t jaor bi’j hun in ’t dorp geboren geet worden!
“Wannaer dan, Hendrik-eume, wannaer dan?”, vrogen de mensen opgewonden an ‘m, at e zien dagelijkse rundjen deur ’t dorp wandelen.
“Dat wet ik neet, dat werd in de dreum neet ezegd, maor wi’j mot dén sterre in de gaten hollen. A-w dén zeet, dan is ’t zowied”, was ’t vaste antwoord van Hendrik-eume.

De Raod van wieze mensen kwam bi’j mekare um de dreum van Hendrik-eume te bespraeken. Ne enkeling had zo ziene vraogtekens bi’j de dreum.